0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Deniz Pelister’in “HUMAN RACE” isimli ferdî standında yer alan yapıtlarında: İnsani tecrübelerin ve tininin özünü tesirli bir formda yakalayan Deniz Pelister, “Irk: İnsan” serisinde bir dizi figüratif portre fotoğrafıyla ve seyahate dair enstalasyonlarıyla izleyiciyi büyüleyici bir seyahate davet ediyor. Omurundaki otobiyografik hikayelerden ve Afrika’daki şahsî seyahat tecrübelerinden ilham alan Avşar’ın yapıtları, insan varlığının derinliğini mercek altına alırken, seyahatin dönüştürücü gücünü görünür kılıyor. Titiz çalışmaları ve ilham verici kurgularıyla, insanın seyahatinin hoşluğunu, zorluklarını ve çabalarını ortaya çıkaran canlı bir panorama çiziyor. Stant, 30 Kasım’a kadar Vision Arka Platform, Akaretler No:35’te ziyaret edilebilir.

Dünyanın Merkezine Seyahat: Deniz Pelister’in “Irk: İnsan” Serisi Üzerine Fırat Arapoğlu tarafından yazılan, Deniz Pelister “Human Race” stant metninden alıntı.

Deniz Pelister, örneğin, izleyicilere Afrika’ya yaptığı seyahat sırasında karşılaştığı çeşitli anlatılar ve kültürel yapı hakkında fikir vermek için sembolizmi kullanıyor. Portre ve küme portre fotoğraflarında çoklukla canlı renk kullanımı ve sade anlatımı, kapalı kompozisyonda yer alan öznelerin detaylı bir biçimde incelenebilmesine ve her bir öznenin his durumunun hissedilebilmesine imkan sağlıyor. Afrika sembollerini ve motiflerini bir ortaya getren Pelister, izleyicileri sanat lisanı aracılığıyla kendilerini varlıklı bir kültürel dünyada görsel bir keşif seyahatine çıkartıyor.

İnsanlık olarak kat ettiğimiz ferdi ve kolektif yollar üzerine düşünmek için seyahat teması bir metafor olarak ustalıkla kullanılabilir. Pelister’in yapıtlarında ekseriyetle hareket, ilerleme ve akışkanlık ögeleri görünmektedir ve bunlar şahsî, duygusal ve fizikî seyahatlerin görsel temsillerini sunmaktadır. Başka bir deyişle Joan Miró’nun soyut görünümünde uçan bir kuş ya da Claude Monet’nin nilüferleri üzere metaforlarla seyahatlere şahit oluruz.

Deniz Pelister’in dönüştürücü seyahatlerinden esinlenen yapıtları insan tecrübesinin özünü yansıtmaktadır. Yapıtları izleyicileri beşere dair seyahatin en derin yüzeylerine taşımak için sembolizmi, anlatıları ve otantik olanla kurduğu empatiyi kullanır. Her bir yapıt, hayatın karmaşık yollarında gezinerek ve her bireyin içindeki hoşluğu ve esnekliği tanıyarak, bizleri kendimizi keşfetme seyahatlerine çıkmaya davet eder. Seyahate hazır mısınız?

AKIŞKAN HUDUTLAR, UCU AÇIK HİKÂYELER

Sinan Eren Erk tarafından yazılan, Deniz Pelister “Human Race” stant metninden alıntı.

Sanatsal üretiminde portrelere özel bir yer veren sanatkarlardan Deniz Pelister, bu alanı kendine has bir biçimden tekrar yorumluyor. Fotoğraf ve boyayla olan bağı içgüdüsel bir biçimde gelişen Hamburg’da doğan Avşar, henüz

20 yaşında ani bir kararla Almanya’dan Türkiye’ye döndükten sonra kendini resme ağırlaştırmış. Tuvali karşılaştığı insanların kıssalarını anlatacak bir mecra olarak kullanan sanatçı, kimi vakit tekil kimi vakit da çoklu kompozisyonlar halinde kurguladığı portrelerde izleyicisine bir mümkünlüğü ima ediyor. Avşar, konturlarla birbirinden ayırdığı düz renk kantmanlarını naif bir çizgisellikle birleştirerek insanları, hayvanları ve onların “görünmeyen yüzlerini” resmediyor.

Ancak bu katiyen bir benzetme değil. Zira Deniz Pelister’in portrelerinde yüzler daima eksik ya da büsbütün silinmiş üzeredir. Bu şuurlu tercih tahminen de toplumsal medya güdümünde neredeyse her şeyi göstererek kanıtlama yahut bilakis ifşa ve iptal etme kültürüne, hayal gücüne yer vermeyen, meçhullükten hoşlanmayan (hatta bunu bir tehlike olarak gören) olasılıkları fakat fırsatlar kelam konusu olduğunda kabul eden, sonları net olarak çizilmiş günümüz toplumuna bir karşı duruşu tabir eder. Tahminen de Pelister’in portrelerinin odağındaki bu boşluk canlıların tüm sözlerinin, ruh hâllerinin, yaşadıkları ve yaşayacakları şeylere verdikleri reaksiyonların üst üste gelmesiyle oluşan bir akışın sonucunda ortaya çıkar. Fakat nedeni ne olursa olsun, bu fotoğraflardaki figürler, tıpkı anda hem şimdi oluşmamış olanı hem de izleyicinin o kompozisyondaki, yazılar, giysiler, renkler ya da kimi vakit fondaki objeler üzere görsel ipuçlarını okumasıyla oluşturacağı manası yüklenen boşluğun ve belirsizliğin formları olarak cisimleşir.

Deniz Pelister, portreleriyle izleyicisine kendi hafızaları, çıkarımları yahut ön yargılarıyla şekillendirecekleri, böylece güzel ya da makus, yanlışsız ya da yanlış olarak tanımladıkları şeylerle, kendi kıymet yargılarıyla karşı karşıya gelebilecekleri bir sorguyu önerir. Akışkan sonlardan taşan tuvallerde onlara ucu bilhassa açık bırakılmış tüm bu öyküleri tamamlarken kendileri üzerine yine düşünebilecekleri bir alan açan ve farklı coğrafyalardaki insanların öykülerine dayanan bu portreler, birebir vakitte sanatkarın kendini manaya seyahatinin kilometre taşları olarak stant kurgusunda yerlerini alır.