0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

MÜJDE IŞIL- Hem dünyada hem bizde “Barbie” ve “Oppenheimer” rüzgârı eserken bağımsız üretimler da vizyonda seyirciyle buluşuyor. Bu hafta vizyona giren altı sinema ortasında “La Jauria/Sürü” bilhassa öne çıkıyor. Çünkü ödül hanesinde geçen sene Cannes Sinema Festivali’nde Eleştirmenler Haftası’nın ana mükafatları olan En Düzgün Sinema ve En Uygun Senaryo var.

Ergen Eliu, arkadaşı El Mono ile birlikte işlediği bir cürümden ötürü orman ortasındaki kelamda bir ‘terapi merkezi’ne gönderilir. Burada kendisi üzere genç suçlularla birlikte paklık işleri yapar, ortada da kabahatten temizlenmek için terapi seanslarına katılır. Lakin hata arkadaşı El Mono’nun Eliu’nun merkeze nakledilmesiyle geçmişindeki olaylar su yüzüne çıkar.

2020’de Kolombiya’nın Oscar temsilcisi olan “Monos”, bir küme gencin insanları öldürmek için dağlık bir bölgede eğitilmesini anlatıyordu. “Sürü”, “Monos”un dikkat çektiklerine diğer bir noktadan (daha az şiddet ve daha sakin anlatımla) bakarak Kolombiya’nın kabahat dünyasının tamamlayıcısı oluyor bir bakıma. Orada savaş içinde olan çocukların yerini burada açık hava hapishanesinde ve terapi ismi altında sömürülen gençler alıyor. Brezilya sineması “Cidade de Deus/Tanrıkent”i de anımsatıyor lakin şiddeti göstermiyor.

Şiddet travması

Hem kapalı hem de yavaş yavaş açılan bir dünyası var “Sürü”nün. 1989 doğumlu Kolombiyalı direktör Andrés Ramírez Pulido’nun birinci uzun metrajı olan sinemanın başında motosikletle yol alan iki gencin ne yaptıklarını öykü biraz ilerlediğinde öğreniyoruz. İki arkadaştan El Mono hata dünyasından kopmayacağı gerçeğini kabullenirken mahcup görünümlü Eliu’nun vicdan azabı duyduğunu ve köydeki kardeşini cürüm aleminden korumak istediğini anlıyoruz. Sinema aslında Kolombiya’nın heder edilen genç kuşakları hakkında bir nevi ağıt yakıyor sessizce. Çocuklara terapi veren önderleri başta olmak üzere herkesin çocukluğunda şiddet travması olması, bunun jenerasyonlar uzunluğu devam eden bir kayboluş olduğunu gösteriyor. Asırlarca devam eden İspanyol sömürgesi altında ezilen halkın şimdiki durumu kendi kendini sömürmek halinde değişmiş üzere. Çocukların kelamda terapi gördüğü yer aslında buraya para koymuş bir yatırımcının toprağı. Açıkça söz edilmese de aşikâr ki burası otel üzere ticari işletmeye dönüştürülecek. Ve hatalı çocuklara verilen vazife de burayı temizleyip imara açık bir hâle getirmek! Yıllar yılı kuşaklar boyunca ne yoksulluk değişiyor ne de sömürü.

Gerçekçilik hissi

“Sürü” kayıp bir ceset üzerinden daha manevî bir tarafa kayar üzere oluyor lakin yerini acıtıcı gerçeklikte sabitliyor genel olarak. Çocukların birlikte gülüp eğlenip ortak bir muhabbete girdikleri neredeyse tek konunun husus kullanımı olması çok yaralayıcı. Köylerdeki duruma nazaran yeni kuşakları bu bataklıktan uzaklaştırmak imkânsıza yakın; bu tertip kaç jenerasyonu daha heder ederek sürüp gidiyor. Pulido yazıp yönettiği sinemada “400 Darbe”yi de referans alıyor, birden fazla sefer “400 Darbe”nin finali üzere final yapmaya meylediyor. Birinci defa kamera karşısına geçen genç oyuncuların doğallıkları, sinemanın gerçekçilik hissini artırıyor. Sinemanın Kolombiya ormanlarını mesken tutması, sinematografik olarak etkileyici lakin birebir oranda karanlık bir atmosfer yaratıyor. Fakat Pulido’nun içine bu kadar karamsarlık sinmemiş olacak ki finali farklı bir noktaya çeviriyor. Bu da seyirciyi rahatlatsa da öykünün özü prestijiyle ayrıksı duruyor.

Vizyonda öne çıkanlar

“The First Slam Dunk”: Japonya’nın sevilen manga sanatkarı Takehiko Inoue birinci kere direktör koltuğunda. Inoue’nin kendi “Slam Dunk” manga serisinden uyarladığı “The First Slam Dunk” , ağabeyi Sota’yı kaybeden ve onun basketbol yıldızı olma hayalini gerçekleştirmek için çaba eden 17 yaşındaki Ryota Miyagi’yi anlatıyor. Spor temalı anime, ülkesinde yılın animasyonu seçildi ve dünya çapındaki hasılatı 260 milyon doları geçerek tarihin en yüksek hasılat yapan beşinci animesi oldu.

“Cobweb/Örümcek Ağı”: Edgar Allen Poe’nun “The Tell-Tale Heart” isimli kısa öyküsünden ilham aldığı argüman edilen imal, Peter isimli sekiz yaşındaki bir çocuğun konutta, duvarların içinden gizemli bir tıkırtı duyması ve anne-babasının kendisinden vahim bir sır sakladığından şüphelenmesiyle gelişen olayları anlatıyor.