‘Köklerime dönmek bir teşekkür’

YAVUZ HAKAN TOK- Kendi neslinin en çok konser veren isimlerinden biri Buyruk Can İğrek. Çabucak her gün İstanbul dışı konserlerinin olduğu bir takvimde röportaj için uygun vakit bulmakta bir epey zorlandık. Üstüne üstlük turnede kentten şehire gezerken hastalandı ve ilaç desteğiyle sahneye çıkabildi. Ne var ki bu durumdan hiç şikâyetçi değil, tersine mutlu. Hakikaten “Eskiden konserlerde gitar elimde durarak müzik söylüyordum ancak hareketli kesimlerin sayısı arttıkça konserler daha enerjik geçmeye başladı. Sanırım atlet üzere yaşamam gerekiyor artık zira konserler önemli bir efor gerektiriyor. Konser vermeyi çok seviyorum, sayısını azaltmayı da hiç istemiyorum. Çok eğleniyorum çünkü” diyerek ikinci bir soru sormama gerek kalmadan özetledi durumu.

*Sizin bir konserinizi izlediğimde eski nesilden bir starın konserinde üzere hissettim kendimi. Hayranlardan yükselen çığlıklar, her bir müziğe canla başla eşlik etmeler, konserden sonra kulisin kapısına dayanmalar… Artık star geleneği pek kalmadı sanıyorduk ancak siz ve hayranlarınız ortasında o ritüeller yaşıyor üzere.

Sosyal medyayla ve müziğin dijitalleşmesiyle bir arada ‘one hit wonder’ dediğimiz, tek hit müzikle çıkan isimler ya da müziğin çok tanınan olduğu lakin söyleyeninin çok fazla meslek yapmadığı bir periyoda gelindi. Bende durum biraz farklı galiba. Aslında net bir tespit yapamayacağım, ben de gözlemliyorum durumu yalnızca. Neden kimileri bir hit’le tanınıyor, ben neden yedi-sekiz yıldır nizamlı olarak konser yapabiliyorum? Bu çok hoşuma gidiyor bir yandan. Galiba bu hit’e bağlı bir sanatçı olmamanın bir sonucu. Ben de müziklerimin hit olmasını isterim natürel ancak ya hit olmazsa kaygısıyla hareket etmedim hiç. Yazdıklarımı ve yazacaklarımı merak eden bir kitle var ve bu da bana dayanılmaz bir özgürlük alanı sağlıyor.

*İlk albümünüz “Ağır Roman”, 2018 yılında yayınlanmıştı. O vakitten beri teklilerle devam ederken geçtiğimiz günlerde ikinci albümünüz “Parti İptal”le çıktınız karşımıza. Albümde bu isimde bir müzik yok. Nereden geliyor “Parti İptal” ismi?

İlk albümüme daha içe dönük bir isim koymuştum. Hem “Ağır Roman” sinemasını çok seviyordum hem de dokuz-sekizlik ağır roman yönteminden, ritminden de çok etkileniyordum. Hem köklerimi, Tekirdağ’ı çağrıştıran bir şey olsun hem de sinemaya gönderme olsun diye o ismi seçmiştim. Bu sefer dışa dönük, insanlara albümün ruh hâlini açıklayacak bir isim koymak istedim. Albüme hareketli giriyoruz, basın ve ritmin ön planda olduğu müzikler var ancak “Ali Cabbar” üzere, “Can Dostum” üzere ağır kesimler da var. Albüm “Çağır”la başlıyor. Bir parti var üzere lakin albümü dinledikçe o partinin devam etmediğini görüyorsunuz. Parti iptal yani.

*Bu albümde ve öncesinde de yazdığınız müziklerde da daima bir kıssa anlatıyorsunuz. Nasıl çıkıyor bu kıssalar?

Kendi hayatımdan, yaşadıklarımdan, hislerimden yola çıkarak yazdığım müzikler da var fakat beni çok etkileyen, hani kalpte bir burulma hissi olur ya, onu bana yaşatan öykülerden de müzik yazabiliyorum. Mesela “Beyaz Skandalım” diye bir müziğim vardı, o müzikte bir seks çalışanına âşık olan bir adamın kıssasını yazmıştım. Mahallede beğenilen karşılanmasa da aşkına sahip çıkan bir adam. Mesela bu öyküyü kurguladığımda kalbime çok dokunmuştu. Evet, bir adam bir seks personeline âşık olabilir ve mahalle yansısına karşı onu savunabilir zira aşk bu türlü bir şey. Bu albümdeki “Kumar” da hiç belayı, günahı bilmeyen birinin günün birinde âşık olduğu kişi yüzünden belaya bulaşmasını anlatıyor. “Ali Cabbar”da klarnet çalan bir köylü çocuğunun sevdiğinin düğününe müzisyen olarak gitmek zorunda kalması var, o öykü de yüreğimi titretti. Bu türlü kıssaları evvel başımda yazıp sonra şarkılaştırıyorum.

‘Ali Cabbar benim kurguladığım bir hikâye’

*“Ali Cabbar”ı birinci dinlediğimde yaşanmış bir öykü olup olmadığını merak ettim açıkçası.

Benim kurguladığım bir kıssa. Ali Cabbar diye birini tanımıyorum fakat alışılmış yeniden köklerimden, Trakya’dan gelen, dedelerden, anneannelerden dinlediğimiz kıssalardan izler taşıyan, bu yaşta yazabildiğim dokuz-sekizlik, ağır roman ritminde bir türkü “Ali Cabbar”.

*Tekirdağ, Çerkezköy’de doğup büyümenizin nasıl ya da ne kadar tesiri oldu müziğinizde?

Aslında bu etkiyi yıllar sonra anlayabildim. Yirmili yaşlarımın başlarında yerellikten uzak durmaya çalıştım. Bunun daha ‘cool’ olduğunu, ne kadar Batılı görünürsem, ne kadar köklerimden uzak durursam o kadar havalı olacağını düşündüm. Vakitle aslında bu müziği bana yaptıranın o Tekirdağ’daki yıllarım olduğunu fark ettim. Annemle babamın her şeyi müziklerle anlatmaları, hoş bir olay olduğunda kalkıp oynamaları… Bunların beni cümbüşe ve müziğe ittiğini, oradan çok beslendiğimi fark ettim. Bu yüzden köklerimin daha da derinlerine inme arayışı içindeyim. Trakya’da müzik ve dans kültürünün bu kadar yaygın olması, iç içe yaşayan Romanlar, Bulgaristan göçmenleri ve yerli halk… Bunlar çok ilgimi çekiyor. Köklerime dönmek bir yandan da bir teşekkür üzere benim için.

Bu söyleşi Milliyet Sanat mecmuasının temmuz sayısından alıntılanmıştır. Tamamını mecmuada okuyabilirsiniz.